مقایسه حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی در سالمندانِ مقیم و غیر مقیمِ خانه های سالمندانِ استان یزد

چکیده مقدمه: سالمندی، دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله، ضرورتی اجتماعی است. پژوهش ها نشان داده اند که زندگی با سایر اعضای خانواده بر سلامت جسمانی و روانی سالمندان تأثیر مثبت دارد. این بررسی با هدف مقایسه حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی در سالمندانِ مقیم و غیر مقیمِ خانه های سالمندانِ استان یزد انجام گردید. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه پژوهش حاضر، شامل تمامی سالمندانِ مقیم و غیر مقیمِ خانه های سالمندانِ استان یزد بود که از این جامعه، نمونه ای به حجم 117 نفر با روش  نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه حمایت اجتماعی و پرسشنامه امید به زندگی استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین دو متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی در سالمندان مقیم و غیر مقیم رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد (01/0>p). همچنین، بین نمره حمایت اجتماعی و امید زندگی دو گروه از سالمندان مقیم و غیر مقیم، سالمندان زن و مرد و افراد در خرده گروه های وضعیت تأهل، تفاوت معنی دار وجود دارد (01/0>p). بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، به خانواده ها و فرزندان توصیه شده است حتی الامکان جهت ارتقاء سلامت اجتماعی و روانی سالمندان، ایشان را در منازل خود تحت مراقبت و خدمت رسانی قرار دهند.